نیش و کنایه های زهردار

کنایه!

کنایه نوعی ابزار بیانی است که افراد برای گفتن بعضی مقاصد خود بکار می برند

نیش و کنایه های  زهردار

نوعی کنایه است  مخصوص  آدمایی که  همیشه عادت دارند  پا شونو از گلیم خود درازتر کنند  به اصطلاحی آدمای فرصت طلب که از کنایه برای آزار و اذیت افرادی استفاده می کنند که در برابر آنها احساس ضعف می کنند در این موقع ناراحتی درونی زبون آنها رو چون نیش مار کرده  و هی با زبون زهر دار خود به طرف مقابل نیش می زنند.این کنایات نه تنها مشکلی را حل نمی کند، بلکه آنچه باقی می گذارد کدورتی حل نشدنی است.در صورتی  که اگر انسان قدرت آن را داشت که بتواند از راه گفتگو صحیح مشکلش را حل کند نیازی به نیش و کنایه های زهر دار نبود. شاید این مسئله به خاطر بسته بودن راههای گفتگو باشد پس چه بهتر که  ما همیشه راه گفتگو را برای دیگران باز بگذاریم . آنچه محرز است این است نیش وکنایه موقعی به وجود می آید که راههای گفتگو بسته باشد یا اینکه این افراد بدانند اگر گفتگویی در بین باشد در آن شکست خواهند خورد زیرا محق نیستند و یا اگر قلبا محق باشند چون با زبان دل آشنایی ندارند نمی توانند دلانه  مشکل خود را باز گو کنند.

برای من که ندا هستم هیچ چیز زجر آورتر نیش و کنایه نیست چیزی که این روزا

چون سوزنی هر روز محکمتر از دیروز به قلبم  فرو میره.

در مورد کنایات دوستانه و ادبی در ادامه صحبت خواهم کرد.

لحظه های پریشانی

متلا شی شدن اراده مساوی است با سقوط انسان

و انگاه  غرق می شوی بدون انکه تقلایی برای نجات خود بکنی.

لحظه های پریشانی

دلم روشن است و روحم را بی هیچ آلودگی، دست نخورده باقی خواهد ماند و هیچ بشری بر آن تسلی پیدا نخواهد کرد.و من این گنجینه را

برای زمانی ارزشمند باقی خواهم گذاشت.

و روزی چون درختی زندگی را بارور خواهم کرد و در این پهنه بی آب و علف

 روح من چون آب جاری خواهد شد  و این کویر سوزان را پر خواهد کرد از خوشه های  گندم . و نه دیگر سنگی یارای رویارویی با اوست ، نه  تعصب متعصب ونه سفاهت بی خردان و کم عقلان.

پیام تسلیت

ضایعه در گذشت هنرمند فقید ،استاد مرتضی ممیز پدر گرافیک نوین ایران را به اهالی هنر و دوستداران وی تسلیت عرض می کنم .

تاریخ هنر مصر

سلام
با حودم گفتم  در این بخش به تاریخ هنر بعضی از کشورها بپردازم
فکر بکنم بررسی این مسئله که تمدن های بزرگ در چه جایگاهی بودند وهم اکنون در چه جایگاهی هستند خالی از لطف  نیست
در ابتدا می پردازم به مصر
تاریخ هنر مصر (بخش اول)
بعد از تمدن بین النهرین تمدن مصر کهن ترین تمدن جهان محسوب می شود.
از سال 3200ق م به یقین تاریخی نخستین سلسله پادشاهی کهن در مصر تاسیس می یابد و گواه معتبر آن نوشته منقور بر لوح تشریفاتی فرعون نارمر منس است که معلوم می دارد پادشاه های دو سرزمین (مصر سفلی و مصر علیا)به دست نارمر کشوری واحد شده است. یازده سلسله نخستین پادشاهان مصر دوره به نام پادشاهی کهن را به وجود می آوردند که از 3200ق م تا حدود 2040 ق م ادامه یافت . سپس پادشاهی میانه روی کار آمد که آغارش سال 2040 وپایانش 56۷ ق م تعیین شده است و از سلسله بیست ویکم  تا سی ام یا آخرین سلسله پادشاهی مصر یعنی فاصله زمان میان 1085 تا 332  به نام دوره متاخر ضبط شده است .دولت قدیم مصر در سال 524 ق م به دست ایرانیان سقوط کرد.
در سال 332 ق م اسکندر این سرزمین را تصرف کرد و تا سال‌ها بعد سلسله بطالسه که از جانشینان اسکندر بودند، بر آن حکم فرما بودند. در سال 641 میلادی (19 هجری قمری) در زمان خلیفه دوم، عمر ، مسلمانان این کشور را فتح کردند. از آن زمان مصر همواره از سرزمین‌های مهم برای حکومت اسلامی بوده و تا سال 1517 میلادی که دولت عثمانی بر مصر تسلط یافت در دست خلفای اموی و عباسی و فاطمی بود. در سال 1798 ناپلئون به آنجا لشگر کشید و در سال 1805 میلادی محمد علی پاشا از طرف دولت عثمانی حاکم آنجا شد و سلسله جدید مصر را تشکیل داد.
مصر تا مدت‌ها تحت الحمایه انگلستان بود ولی پس از جنگ جهانی اول بر اثر فشار مردم، انگلستان استقلال مصر را اعلام کرد.
از همان دوران دیرین خصوصیات بنیادی هنر مصر که بر سه محور عالم ربانی ؛ حیات پس از مرگ؛ و الوهیت مقام فرعون استوار بود ؛ تکوین و تثبیت یافت.هنر مصری نتوانست در طول قرون متمادی از حصار بعضی قیود خود را را رها سازدبه نحوی که سیر تاریخی هنر ان قوم جز اندک تحول و تغییر که در فاصله زمانهای دراز به حصول پیوست گزارش بیشتری عرضه نمی دارد.
عقیده مصریان باستانی بر این بود که پس از مرگ روح آزاد شده به نام کا نیاز به کالبدی یا جایگاهی دارد تا در آن به زندگی خود در سرزمین مغرب یا جهان پس از مرگ ادامه دهد بنابراین از فقیر تا فرعون در طول حیات خود کوشش و هدفی جز این نداشت که وسایل و  جایگاه زندگی دیگر دنیاییش را با رفاه وفراخی هر چه تمامتر تدارک ببیند. در مقبره دولتمندان و فرعونان  همه گونه ظروف ونذورات واثاثه و زیور الات در دسترس متوفا گذارده می شود وحتی تصاویر ونقش برجسته هایی از شخصیت و امور عادی زندگی و صحنه های پیروزی و شکار وبزم و شادکامی وی تعبیه می گردیده است
در تدفین فرعون ساختن تابوت با قالب هیکل ‌‌‌‌‍؛و  روی در تابوت با بازنمای چهره و اندام برجسته وی نیز به منظور تامین موکد کالبدی آماده برای بقای کا فرعون در سرزمین مغرب می بوده است     
  

واقعا حیف

دلم می خواد برم ،برم یه جای دورکه کسی منو نشناسه تا کسی نتونه که منو پیدا کنه تا ادما تو بهت و ناباوری بمونند طوری که به خودشون بگن ندا کی اومد کی رفت.دلم می خواد یه بلایی سرم بیاد طوری که تو فلاکت و بدبختی بیوفتم تا حداقل ادما دلشون به حالم بسوزه ،تا دست از سرم بردارنو اینقدر منو شکنجه ندن
خدا رو شکر که خدا سر جای حق نشسته هم رحیمه هم حکیم

واقعا حیف

اره  یه روز من می رم   طوری می رم که جز افسوس برا شما ها چیزی نمونه. مثل یه مهمون که یه روز می یاد. بعد با خودتون می
گید ای کاش یه میزبان خوب بودیم .شاید به نظرتون من خودخواه باشم ولی فقط خدا می دونه که من فقط می خوام از حریم خودم دفاع کنم.حالا شما هر چی دلتون می خواد  فکر کنید چون دیگه برام مهم نیست .چون من یه روز می رم.ولی دلم می خواست وقتی می رم چشام پر از اشکایی باشه که از روی دلتنگیه نه از روی افسوس و دریغ.واقعا حیف