علت نوشتن این مطلب این است که یکی از دوستانم با عنوان عشق لرزه دریک کامنت ، خاطره ای رو برایم یاد آوری کرد.

رفته بودیم نمایش عشق لرزه اثری از امانوئل اشمیت به کاگردانی سهراب سلیمی .

بعد از تئاتر بیرون در خروجی تئاتر شهر به دوستم گفتم هیچ وقت توی عشق روشن فکر بازی درنیار.و من این را از روی تجربه گفتم. 

سنت و مدرنیته هیچ گاه تاثیری در یک رابطه عاشقانه نداشته اند. عشق چیزی نیست که رنگ زمانه به خود بگیرد.داستانی است که همواره انجام می پذیرد حتی به دست آدم های بد.

 

ما اشتباه می کنیم که از چراغ انتظار شکستن داریم

 

شب سر انجام خودش می شکند

 

 

سید علی صالحی