نیمه شب در پاریس

بعضی وقتا یه فیلمی می بینی زیاد نظرتو جلب نمی کنه اما چند وقت بعدش می فهمی این فیلم تو پوست و گوشتت رسوخ کرده ، تو ذهنت حرکت کرده و به نوعی خودش را در ذهن تو به اتمام رسانده است.
فیلم نیمه شب در پاریس از اون فیلماست. اول به نظرم ساده اومد. 
داستان در مورد نویسنده ی جوانی است که در رویای دهه های آغازین قرن بیستم یعنی دوران اوج مدرنیسم زندگی می کند از نگاه او ،آن دوران، دوران طلایی هنر و ادبیات ا

ست. در جریان فیلم او به گذشته قدم می گذرد و با زنی آشنا می شود که قرن هیجدم که عصر و خرد و روشنگری است، را دوران طلایی می نامد ، آنها به اتفاق به قرن هجدهم قدم می گذارند و با انسانهایی برخورد می کنند در رویای دوران رنسانس زندگی می کنند.
آنها همه در آروزی گذشته اند ، بعد از درک این مطلب نویسنده ی جوان به زمان خود باز می گردد و تصمیم می گیرد زندگی خود را از نو بسازد.

این بهترین درسی است که نویسنده ای مثه وودی آلن می تواند به ما بدهد.