ما جنازه های بسیار به تاریخ بدهکاریم ... 

 پسران بسیار و برادران بسیار ...  

و از بسیاری جنازه های در من است که این زن متعفن شده ...  

از بسیاری خون و بسیاری بسیارهای دیگر... 

 دیگر به فتح نمی اندیشم با بسیارهای در من نارس.. /  

با بسیارهای در من نارس نه به دست می آیم و نه از دست می روم....  

می روم خیابان هایم را به شهر دیگری نام ببخشم با تاول های بسیارش از زخم نارسیدن ها ...  

با اینهمه... آنقدر زنم که به زیر دامنم جهانی برویانم و جنازه های متعفن در خود را سرباز بزایم...سرباز...  

http://hakimehzafari.blogsky.com/