باران خواهی در اندیکا

مراسم باران خواهی شاهزاده عبدالله آیینی است که در آن باستانیان با تمسک به سنگ های باران زا یا بردهای تیشتر از الهه تیشتر تقاضای باران می کردند. 

سنگ های باران زا سه قطعه بوده اند که متاسفانه یک قطعه از آنها توسط دلالان قاچاق به سرقت رفته است .اجرای این مراسم به عهده یکی از خانواده های سادات به نام اولاد جلال است که به هنگام خشکسالی متولیان امامزاده ها از شهرها و روستاها  حتی استان های همجوار در روز خاص به امامزاده آمده و از خانواده سادات تقاضای باران خواهی می کنند. 

تقاضای باران با آیین های خاصی همچون مراسم قربانی آغشته به خون ، دعا و نذورات و اعتقاد راسخ به بارش باران اجرا می شود. 

این بردها از روزگاران باستان نسل به نسل پاسداری شده و در دامنه کوه منار موسوم به شاهزاده عبدالله از توابع بخش اندیکا قرار گرفته اند. این بردها تنها بردهای مرکزی الهه باران در ایران بوده اند و ایرانیان از طریق دعا و نیایش از اهورا مزدا خواهان برکت در زمین می شدند. 

نکته جالب این مراسم وجود فرهنگی های مختلف است به طوری که ایدئولوژی زردشتی و میترائیسم و اسلامی در آن آمیخته شده است. 

 یکی از خطراتی که بقایای این میراث معنوی را تهدید می کند ، سرقت یکی از سه سنگ باران زا که نماد سه عنصر باران زایی یعنی باد ، باران و طوفان  می باشد و همچنین کهنسال بودن سید جلال که آخرین متولی مراسم است ، چرا که با مرگ او این میراث منحصر به فرد از بین می رود و این امر موجب نگرانی اهالی منطقه شده است. 

بنا به اعتقاد مردم منطقه با هر بار افراشته شدن سنگ ها یکی از افراد خاندان سید جلال
می میرد.در روز اجرای مراسم یکی از متولیان گاو یا قوچ فربه ای را به سمت قربانگاه هدایت می کند .سپس سنگ ها را با آب غسل داده و رو به قبله می افرازد.آنگاه حاضران دو رکعت نماز جماعت به سمت سنگ ها می خوانند.پس از آن متولی سنگ ها ، خون قربانی را به پیکر سنگ ها آغشته می کند . با اتمام مراسم باید سنگ ها را از جهت قبله خارج کند چرا که با ماندن طولانی مدت سنگ ها در  آن حالت ، به اعتقاد مردم سیل جاری خواهد شد. 

اندیکا یکی از شهرهای تابع مسجد سلیمان در خوزستان است که در جنوب غربی کشور واقع می باشد.